استناد، نقل قول، ارجاع، ذکر
در مفهوم ادیبانه، هر گونه ارجاع کتبی یا شفاهی به یک مرجع یا سابقه، یا به عین کلمات یک سخنگو یا نویسنده‌ٔ دیگر. در کاربرد کتابخانه‌ای، ارجاع مکتوب به یک اثر بخصوص یا بخشی از یک اثر (کتاب، مقاله، رساله، گزارش، اثر موسیقایی، …) که توسط یک پدیدآورنده، ویراستار، آهنگساز، … تولید شده. در ارجاع، سندی که اثر مورد نظر باید در آنجا یافت شود بوضوع مشخص می‌گردد. بسامد موارد استناد به یک اثر گاهی معیار سنجش اهمیت آن در متون آن حوزه شمرده می‌شود. قالب استناد در هر حوزه‌ٔ مطالعاتی با حوزه‌ٔ دیگر فرق می‌کند، اما دست‌کم پدیدآورنده، عنوان، و تاریخ انتشار را شامل می‌شود. استناد ناقص، مکانیابی یک منبع را، اگر ناممکن نکند، دشوار می‌سازد.
کوته‌نوشت:
cite.
نیز نگاه کنید به:
citation analysis; citation index; preferred citation; self-citation
مثال در مورد کتاب:
Chappell, Warren. A Short History of the Printed Word. Boston: Nonpareil Books, 1970.
مثال در مورد مقاله در ادواری‌ها:
Dow, Ronald F. “Editorial Gatekeepers Confronted by the Electronic Journal”. College & Research Libraries 61(2000): 146-154.
شیوه‌نامه‌های نحوه‌ٔ استناد (citation style)، در بخش مرجع اکثر کتابخانه‌های آکادمیک موجودند.
نیز نگاه کنید به:
APA style; electronic style; MLA style
