بافر، حافظه‌ٔ موقت، حافظه‌ٔ میانگیر؛ تثبیت‌کننده 

در رایانش، حافظه‌ٔ موقت (‌معمولاً رَم) که برای داده‌ها در هنگام پردازش آن، یا برای اهداف بخصوصی همچون انتقال داده‌ها بین دو جزء سامانه که سرعت‌های عملیاتی متفاوتی دارند (‌مثل چاپگر و «‌سی‌پی‌یو‌» که قابلیت پردازش داده در آن، سریع‌تر از امکان چاپ برونداد است) مورد استفاده قرار می‌گیرد. بافر ممکن است بخشی از حافظه‌ٔ منظورشده برای یک کارکرد پردازشی بخصوص، یا قسمتی از حافظه‌ٔ عمومی باشد که در هنگام نیاز، به کاری اختصاص داده می‌شود.

در کاغذسازی، ماده یا مخلوطی از مواد که در هنگام تولید، برای کنترل حالت اسیدی یا قلیایی محصول، به مواد خام کاغذ افزوده می‌شود. در حفاظت اسناد، ماده یا مخلوطی که برای حفظ حالت اسیدی یا قلیایی کاغذ (‌یا یک محلول) در سطح مطلوب، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اصطلاح معمولاً برای توصیف منبع قلیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.